Het weekend staat weer voor de deur – en dit keer iets rustiger dan de afgelopen twee.
Want wat een weken waren het! Na een heerlijke vakantie in de Dordogne reden we in één ruk terug naar huis. Waarom? Omdat ik zaterdagochtend klaar wilde staan voor de eerste van zes shows met het ontzettend leuke Westlands Musical Koor.
Ik zing al een aantal jaar mee in dit koor, en elk seizoen is een feestje. Een groep van zo’n 45 mensen – meer vrouwen dan mannen, maar dat merk je nauwelijks, want de mannen die er zijn, zingen voor tien! Iedereen is anders, iedereen is zichzelf – en allemaal zijn we even enthousiast.
Iedere dinsdagavond rijd ik met plezier vanuit Rhoon naar Monster. Daar zet ik mijn beste beentje voor en geef ik mijn stembanden volledig over aan de instructies van onze fantastische dirigente Leonie van der Wal. Alles loslaten en voluit zingen. Echt even helemaal in het moment zijn. Hoe heerlijk is dat?
Elk jaar verzint zij weer een mooi thema met leuke, mooie, vrolijke en soms ook ontroerende liedjes. Dit seizoen gingen we met zijn allen To the movies. Glitter, glamour, kippenvel. Het decor, de kleding, de choreografie... alles klopte. Wat begon als repetities op een gewone dinsdagavond, groeide uit tot volle zalen, applaus, stralende gezichten. We zongen, we gaven, we ontvingen.
En weet je wat het allermooiste is?
Dat gevoel, aan het einde van zo’n voorstelling. Het gevoel dat je lééft. Omdat je doet wat je leuk vindt. Omdat je ruimte maakt voor wat jou energie geeft.
En precies dát is waar ik als coach mensen bij help: dichter bij zichzelf komen. Niet per se om te zingen (al mag dat natuurlijk!), maar om te ontdekken wat jou laat stralen. Wat jou beweegt. Wat jouw versie is van het podium waarop jij thuishoort.
Want het leven is geen generale repetitie. Dit is het.
En hoe heerlijk is het als je dan mag doen wat jou echt blij maakt?
Reactie plaatsen
Reacties