Deze week heb ik Saar te logeren. De hond van mijn broer en schoonzus. Een enorm feest. Niet alleen voor Soes, onze heerlijke bruine Labrador, maar ook voor mij. Ik weet niet goed hoe vaak ik inmiddels al geroepen heb: “Ahhh, kijk nou wat schattig”, “Dit is echt tè lief” of “Rustig aan, dames!” Want die twee bij elkaar zijn een garantie voor vermaak.
Ik noem ze gekscherend altijd ‘duo Sello en Tape’, want waar de een is, is de ander ook. Soes heeft een mand vol knuffels, maar die zijn inmiddels geen lang leven beschoren. Een oor hier, wat watten daar of een restje van wat ooit een boerderijdier was – je begrijpt het wel. Ook de trekspelletjes zijn favoriet. Soes ligt met een balletje in haar bek, terwijl Saar het touwtje vastheeft en Soes vrolijk door de kamer trekt. Het is hilarisch om te zien.
Wat ik vooral prachtig vind, is het verschil tussen de twee honden. Soes pakt soms bewust de lead als het om mijn aandacht gaat. Ze komt dan even bij me staan, zet haar pootjes op mijn schoot en kijkt me recht aan. Alsof ze wil zeggen: “Hé, vergeet niet dat ík jouw hond ben.” Saar daarentegen, barst van enthousiasme en deelt de aandacht vol overtuiging.
En ook qua eten zijn ze totaal verschillend. Soes is voor een Labrador opvallend relaxed. Ze eet rustig en kauwt op haar gemak. Saar, daarentegen, schrokt alles op nog voordat het mijn hand verlaat. Het verschil tussen die twee is een mooi voorbeeld van hoe persoonlijkheden, drijfveren en gedrag verschillen – en dat zie ik niet alleen bij honden.
Wat ik vaak terugzie bij Saar en Soes, herken ik ook in het Talentenpaspoort: de drang naar dominantie, aandacht, autonomie of het vermijden van nare ervaringen. Het laat me weer beseffen hoe divers onze talenten en drijfveren zijn, en hoe ze ons gedrag en keuzes beïnvloeden, zowel bij mensen als bij dieren.
Deze week heb ik Saar te logeren. De hond van mijn broer en schoonzus. Een enorm feest. Niet alleen voor Soes, onze heerlijke bruine Labrador, maar ook voor mij. Ik weet niet goed hoe vaak ik inmiddels al geroepen heb: “Ahhh, kijk nou wat schattig”, “Dit is echt tè lief” of “Rustig aan, dames!” Want die twee bij elkaar zijn een garantie voor vermaak.
Ik noem ze gekscherend altijd ‘duo Sello en Tape’, want waar de een is, is de ander ook. Soes heeft een mand vol knuffels, maar die zijn inmiddels geen lang leven beschoren. Een oor hier, wat watten daar of een restje van wat ooit een boerderijdier was – je begrijpt het wel. Ook de trekspelletjes zijn favoriet. Soes ligt met een balletje in haar bek, terwijl Saar het touwtje vastheeft en Soes vrolijk door de kamer trekt. Het is hilarisch om te zien.
Wat ik vooral prachtig vind, is het verschil tussen de twee honden. Soes pakt soms bewust de lead als het om mijn aandacht gaat. Ze komt dan even bij me staan, zet haar pootjes op mijn schoot en kijkt me recht aan. Alsof ze wil zeggen: “Hé, vergeet niet dat ík jouw hond ben.” Saar daarentegen, barst van enthousiasme en deelt de aandacht vol overtuiging.
En ook qua eten zijn ze totaal verschillend. Soes is voor een Labrador opvallend relaxed. Ze eet rustig en kauwt op haar gemak. Saar, daarentegen, schrokt alles op nog voordat het mijn hand verlaat. Het verschil tussen die twee is een mooi voorbeeld van hoe persoonlijkheden, drijfveren en gedrag verschillen – en dat zie ik niet alleen bij honden.
Wat ik vaak terugzie bij Saar en Soes, herken ik ook in het Talentenpaspoort: de drang naar dominantie, aandacht, autonomie of het vermijden van nare ervaringen. Het laat me weer beseffen hoe divers onze talenten en drijfveren zijn, en hoe ze ons gedrag en keuzes beïnvloeden, zowel bij mensen als bij dieren.
Herken jij dat ook bij je eigen huisdier of misschien zelfs bij jezelf en je omgeving? Dat iedereen op z’n eigen manier omgaat met situaties en uitdagingen? Hoe ga jij daarmee om? Laten we er eens over kletsen en laat je reactie achter in de comments! 😊
Reactie plaatsen
Reacties